Liefde

 

als midden op je hoofd

iemand in kruissteek

een zesletterwoord naait met lange armen

waarin jij, ik, wij allemaal passen

 

als een baby in een schoot

ontsproten uit de bepaling

linksonder rechtsboven

rechtsonder linksboven

 

dan is de wereld zo

allesomvattend

moeten we andere letters zoeken

opschuiven, inschikken, tussenvoegen

 

losse eindjes laten we vallen

 

Bianca Hendriks

 

 

nagelaten koffer op perron 12

 

op beelden van bewakingscamera's

moet ik vaag te zien zijn

een reiziger in weemoed

pendelend tussen verlangen en liefde

 

in mijn bagage zomaar

enkele goedkope knopen

de kaart van afrika

uit berkenbast gebroken

 

ook en meer doordacht

een doekje tegen zinloos bloeden

mijn collectie mondafdrukken

de blauw gekleurde aders

 

naar een kloppend hart

- paniek bij de ontmijningsdienst -

en veilig in een doosje

van het mooiste papier

 

de kus van klimt

 

Paul Vincent

 

 

 

Doe nou niet zo slaapmutserig

kom in mijn kijkdoos

jij rooslippige vrouw

met je muizenissen.

 

Kom in mijn muzeval

om onze handen

samen te vouwen

ik mag je onvoorwaardelijk

verliefde woorden

op je hart drukken.

Voor alle zekerheid

knoopte ik al aan

de buitenzij een palimpsest

waarop ik eindeloos

mijn liefdesgedichten

schraap voor een betere.

 

ik maak je kussen

van serpentines,

schep je een petticoat

van mijn wereldschelpen.

 

ik tel onze knopen zover

de rode draad loopt

gelijk uit Pandora's doos

de vogel van de hoop

ons als allerlaatste

ontsnappen zal.

 

Dick van Welzen